Jasper op bezoek!

Ni hao!

Op vrijdag 19 juli was het dan eindelijk zo ver; Jasper arriveerde om 10:00 uur ’s ochtends op Shanghai Pundong Airport. Vrijdag rond de middag pakte ik de trein naar Shanghai, zodat ik ’s ochtends nog even wat werk kon afronden en zodat ik in de middag om 15:00 uur Jasper zou ontmoeten in het hotel.

Naar het bezoek van Jasper had ik al weken, eigenlijk al maanden uitgekeken. Het is natuurlijk prachtig om mijn tweelingbroer het Chinese leventje te laten zien.

Tijdens Jasper z’n vakantie zijn we naar Shanghai, Chuzhou, Nanjing, Huangshan en Beijing geweest. De dagen dat Jasper in Chuzhou was, werkte ik overdag en Jasper die vermaakte zich wel in de stad of in de bergen in Chuzhou.

Terwijl ik dit schrijf besef ik me dat het zonde is dat ik geen 5 verslagen tussentijds heb geschreven over elk deel van de trip. We hebben zo veel dingen meegemaak, wat niet in één verslagje te beschrijven was.

Één van de hoogtepunten was de Yellow Mountain; dit is één van de mooiste natuurgebieden in China en hier hebben we drie dagen gewandeld en veel van de natuur gezien. De avond voor de trip waren we even flink wezen stappen in Nanjing, samen met twee vriendinnen die daar woonden. Er werd gratis drank geregeld, zodat we de tijd een beetje vergeten waren, hierdoor hadden we dus maar tijd voor 2,5 uur slaap.

De eerste nacht in de Yellow mountains sliepen we aan de voet van de berg en de tweede nacht in een 5 sterren hotel op de top van de berg. Het uitzicht uit het raam was een pittoresk plaatje en na flink wandelen, was het heerlijk om even te relaxen in het prachtige hotel.

Hoewel Jasper en ik helemaal weg zijn van het Chinese eten, viel het eten en met name het ontbijt bij de Yellow mountain erg tegen. Met grote tegenzin hebben we wat gegeten en vervolgens maar een Snicker en een flesje cola gekocht om genoeg energie te hebben om naar de top van de berg te lopen.

Onderweg was het zeer handig dat ik Chinees spreek, om onder andere de weg te vragen. Het was overigens leuk om te zien hoe erg Jasper onder de indruk was van mijn Chinese skills. Het leek soms voor hem alsof ik vloeiend Chinees sprak, vooral op de fake market, waar ik altijd stevig onderhandel over goede prijzen.

Afgelopen woensdag morgen, vertrokken we naar Beijing voor de laatste paar dagen van Jaspers vakantie. Uiteraard de avond voor vertrek, moest er weer gefeest worden in de bar in Chuzhou, waar Jasper overigens een lokale ster is geworden. Jasper gaf hier regelmatig optredens en de Chinezen vonden het prachtig. Af en toe zong ik eens een liedje mee, maar Jasper was een grote entertainer. Eigenlijk zou hij hier wat mee moeten doen, dan kan die zijn studie wel opzeggen.

Beijing was net als alle andere bestemmingen van Jaspers vakantie ook weer één groot succes. De eerste twee dagen hebben we de verboden stad en de Chinese muur gezien, zodat we de avonden daarna wat meer tijd hadden voor het nachtleven. Voor mij was het de tweede keer op de Chinese muur, maar het blijft indrukwekkend. Vooral als je je realiseert dat meer dan 2,000,000 mensen tig jaren aan de muur gebouwd zijn. In plaats van dienstplicht moesten de mannen vroeger mee bouwen aan de Chinese muur. Dit moet één grote hel geweest zijn, als ik de gids moet geloven, want er zijn veel doden gevallen en te bedenken met welke materialen er gebouwd is in die tijd, kwam het vooral neer op mankracht.

Het uitgaansleven in Beijing, was net als in Shanghai; geweldig! De eerste avond belandden Jasper en ik in een millionairs club met de meest dure auto’s voor de deur. Vaak werden die bestuurd door prachtige Chinese jonge dames. De tweede nacht zijn we naar een club geweest voor ‘normale mensen’.

De laatste dag samen probeerden we zo min mogelijk te kijken op het horloge, maar in ons achterhoofd realiseerden Jasper en ik goed dat het moment van afscheid nemen, naderde. De laatste paar uren zijn hebben we heerlijk op het terras Peking eend zitten eten onder het genot van een biertje. Na het eten hebben we nog een paar pilsje in het hotel gedronken en daarna was het helaas al tijd om elkaar gedag te zetten.

Toen we op het metro station stonden, stelden we het elke keer een paar minuten uit, maar uiteindelijk zeiden we tegen elkaar: ‘we moeten toch een keer afscheid nemen, dus ga maar.’ Jasper en ik gaven elkaar nog een stevige knuffel en een hand. Op dat moment hadden we de tranen in de ogen, maar we probeerde ons een beetje flink te houden. Op de roltrap zwaaide Jasper nog een paar keer en toen ik hem niet meer zag, liep er toch weer even een traantje over mijn wangen. Ik kijk er nu alweer naar uit om Jasper weer te zien! Wat een schik hebben we samen gehad in China!