Shanghai; homobar en dure thee

Ni hao!

Afgelopen vrijdag ben ik voor werkbezoek bij de BSH fabriek in Wuxi geweest waar ze wasmachines en wasmachine droger combinaties produceren. Vrijdag werd er een workshop over energiebesparing gegeven en ik werd gevraagd om één van de presentaties te geven. Dit was er leuk om te doen en ook was het leuk om een kijkje in de fabriek te nemen en te zien hoe de wasmachines geproduceerd worden.

Omdat Wuxi, niet heel ver van Shanghai ligt, had ik een ticket vanaf Wuxi naar Shanghai geboekt om daar het weekend door te brengen en heb een fantastisch weekend gehad.

Ik heb een aantal dingen bezocht, zoals o.a. de Shanghai skyline, waar mijn hotel 2 minuten vandaan was, een aquarium museum en verschillende restaurantjes.

Zaterdag overdag werd ik op straat door iemand uitgenodigd om naar een typisch Chinees thee huis te gaan. Op zich leek me dit wel leuk, omdat er in China vele soorten thee zijn en het is leuk om hier meer van te weten.

In een klein kamertje, kregen we zes verschillende soorten thee in kleine shotjes. Bij elke slok thee moesten we volgens traditie een ritueel doen en het slokje thee opdrinken en ook werd er uitgelegd waarvoor de thee was. Als het goed is, heb ik nu een lang leven, wordt ik erg gelukkig, gezond en wordt ik ook zeer succesvol!

Toen aan het eind van het ‘thee leuten’ de rekening kwam, viel ik bijna van mijn stoel. Per persoon moesten we omgerekend 80 euro betalen voor ongeveer een inhoud 3 bakken thee. Uiteindelijk heb ik er 40 euro van kunnen maken, maar ik had mijn geld liever ergens anders aan besteed, hoewel ik nu na het drinken van de thee een lang leven krijg, gezond blijf en zeer succesvol wordt. Dat alles is natuurlijk onbetaalbaar en als je het zo bekijkt was het het zeker waard!

Zaterdagavond ging ik samen met een oude bekende Chinese uit Shanghai op stap. Samen met haar en haar vriendengroep ben ik op stap geweest. Toen we de club binnen liepen, vond ik al dat er opmerkelijk veel vreemde figuren rondliepen. Later zag ik twee travestieten lopen en zag alles er steeds meer naar uit dat we in een gay-bar beland waren. Het was hier één gekkenhuis en het had wel wat weg van de gay parade in Amsterdam in het klein, op zich wel grappig om eens een keer in zo’n bar geweest te zijn, maar ik was ook wel weer blij toen we in een normale club waren en dat ik weer ‘veilig’ kon dansen!